تلاوت کدام سوره باعث درمان درد چشم می شود؟+ صوت آیات
تاریخ انتشار: ۲۷ آبان ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۵۸۳۰۸۹۳
به گزارش خبرنگار حوزه قرآن و عترت گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان،سوره الرحمن پنجاه و پنجمین سوره جزء بیست و هفتم و درباره مکی یا مدنی بودن این سوره اختلاف است. نام سوره این از کلمه آغازین آن گرفته شده و عروس قرآن از القاب این سوره است.
خداوند در این سوره پس از ذکر هر نعمتی، از بندگان خود با آیه فَبأَیِّ آلاءِ رَبِّکُما تُکَذِّبانِ: پس کدام یک از نعمتهاى پروردگارتان را منکرید؟ اقرار میگیرد این آیه ۳۱ مرتبه در سوره تکرار شده است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
بر اساس روایات خواندن سوره الرحمن بعد از زیارت امام رضا (ع) در رکعت دوم توصیه شده است همچنین آسان شدن امور سخت، درمان درد چشم و محافظت از انسان از خواصی این سوره است.
فایل صوتی سوره الرحمن با صدای طه الفشنی
کد ویدیو دانلود فیلم اصلی متن سوره الرحمن همراه با ترجمهبِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِیمِ
به نام خدای بخشاینده مهربان
رَبُّ الْمَشْرِقَیْنِ وَرَبُّ الْمَغْرِبَیْنِ ﴿۱۷﴾
پروردگار دو مشرق و پروردگار دو مغرب است ﴿۱۷﴾
فَبِأَیِّ آلَاءِ رَبِّکُمَا تُکَذِّبَانِ ﴿۱۸﴾
پس کدامیک از نعمتهای پروردگارتان را انکار میکنید؟ ﴿۱۸﴾
مَرَجَ الْبَحْرَیْنِ یَلْتَقِیَانِ ﴿۱۹﴾
دو دریای شیرین و شور را روان ساخت در حالی که همواره باهم تلاقی و برخورد دارند ﴿۱۹﴾
بَیْنَهُمَا بَرْزَخٌ لَا یَبْغِیَانِ ﴿۲۰﴾
ولی میان آن دو حایلی است که به هم تجاوز نمیکنند درنتیجه باهم مخلوط نمیشوند! ﴿۲۰﴾
فَبِأَیِّ آلَاءِ رَبِّکُمَا تُکَذِّبَانِ ﴿۲۱﴾
پس کدامیک از نعمتهای پروردگارتان را انکار میکنید؟ ﴿۲۱﴾
یَخْرُجُ مِنْهُمَا اللُّؤْلُؤُ وَالْمَرْجَانُ ﴿۲۲﴾
از آن دو دریا لؤلؤ و مرجان بیرون میآید ﴿۲۲﴾
فَبِأَیِّ آلَاءِ رَبِّکُمَا تُکَذِّبَانِ ﴿۲۳﴾
پس کدامیک از نعمتهای پروردگارتان را انکار میکنید؟ ﴿۲۳﴾
وَ لَهُ الْجَوَارِ الْمُنْشَآتُ فِی الْبَحْرِ کَالْأَعْلَامِ ﴿۲۴﴾
و او را در دریا کشتیهای بادبان برافراشته، چون کوه هاست ﴿۲۴﴾
فَبِأَیِّ آلَاءِ رَبِّکُمَا تُکَذِّبَانِ ﴿۲۵﴾
پس کدامیک از نعمتهای پروردگارتان را انکار میکنید؟ ﴿۲۵﴾
کُلُّ مَنْ عَلَیْهَا فَانٍ ﴿۲۶﴾
همه آنان که روی این زمین هستند، فانی میشوند. ﴿۲۶﴾
وَ یَبْقَىٰ وَجْهُ رَبِّکَ ذُو الْجَلَالِ وَالْإِکْرَامِ ﴿۲۷﴾
و تنها ذات باشکوه و ارجمند پروردگارت باقی میماند ﴿۲۷﴾
فَبِأَیِّ آلَاءِ رَبِّکُمَا تُکَذِّبَانِ ﴿۲۸﴾
پس کدامیک از نعمتهای پروردگارتان را انکار میکنید؟ ﴿۲۸﴾
یَسْأَلُهُ مَنْ فِی السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ ۚ کُلَّ یَوْمٍ هُوَ فِی شَأْنٍ ﴿۲۹﴾
هر که در آسمانها و زمین است از او درخواست حاجت میکند، او هر روز در کاری است. ﴿۲۹﴾
فَبِأَیِّ آلَاءِ رَبِّکُمَا تُکَذِّبَانِ ﴿۳۰﴾
پس کدامیک از نعمتهای پروردگارتان را انکار میکنید؟ ﴿۳۰﴾
سَنَفْرُغُ لَکُمْ أَیُّهَ الثَّقَلَانِ ﴿۳۱﴾
ای انس و جن! به زودی به حساب شما میپردازیم. ﴿۳۱﴾
فَبِأَیِّ آلَاءِ رَبِّکُمَا تُکَذِّبَانِ ﴿۳۲﴾
پس کدامیک از نعمتهای پروردگارتان را انکار میکنید؟ ﴿۳۲﴾
یَا مَعْشَرَ الْجِنِّ وَالْإِنْسِ إِنِ اسْتَطَعْتُمْ أَنْ تَنْفُذُوا مِنْ أَقْطَارِ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ فَانْفُذُوا ۚ لَا تَنْفُذُونَ إِلَّا بِسُلْطَانٍ ﴿۳۳﴾
ای گروه جن و انس! اگر میتوانید از کرانهها و نواحی آسمانها و زمین بیرون روید، پس بیرون روید؛ نمیتوانید بیرون روید مگر با نوعی توانایی و قدرت. ﴿۳۳﴾
فَبِأَیِّ آلَاءِ رَبِّکُمَا تُکَذِّبَانِ ﴿۳۴﴾
پس کدامیک از نعمتهای پروردگارتان را انکار میکنید؟ ﴿۳۴﴾
یُرْسَلُ عَلَیْکُمَا شُوَاظٌ مِنْ نَارٍ وَنُحَاسٌ فَلَا تَنْتَصِرَانِ ﴿۳۵﴾
بر شما شعلههایی از آتش بی دود و دود آتش آلود فرستاده خواهد شد، در نتیجه نمیتوانید یکدیگر را برای دفع عذاب یاری دهید! ﴿۳۵﴾
فَبِأَیِّ آلَاءِ رَبِّکُمَا تُکَذِّبَانِ ﴿۳۶﴾
پس کدامیک از نعمتهای پروردگارتان را انکار میکنید؟ ﴿۳۶﴾
فَإِذَا انْشَقَّتِ السَّمَاءُ فَکَانَتْ وَرْدَةً کَالدِّهَانِ ﴿۳۷﴾
و ناگهان آسمان بشکافد و، چون چرمی سرخ رنگ و گلگون شود ﴿۳۷﴾
فَبِأَیِّ آلَاءِ رَبِّکُمَا تُکَذِّبَانِ ﴿۳۸﴾
پس کدامیک از نعمتهای پروردگارتان را انکار میکنید؟ ﴿۳۸﴾
فَیَوْمَئِذٍ لَا یُسْأَلُ عَنْ ذَنْبِهِ إِنْسٌ وَلَا جَانٌّ ﴿۳۹﴾
پس در آن روز به علت سرعت فوق العاده حسابرسی و روشن بودن همه امور هیچ انس و جنّی را از گناهش نپرسند ﴿۳۹﴾
فَبِأَیِّ آلَاءِ رَبِّکُمَا تُکَذِّبَانِ ﴿۴۰﴾
پس کدامیک از نعمتهای پروردگارتان را انکار میکنید؟ ﴿۴۰﴾
یُعْرَفُ الْمُجْرِمُونَ بِسِیمَاهُمْ فَیُؤْخَذُ بِالنَّوَاصِی وَالْأَقْدَامِ ﴿۴۱﴾
گناهکاران به نشانه هایشان شناخته میشوند، پس آنان را به موهای پیش سرو به پاهایشان میگیرند و به آتش میاندازند ﴿۴۱﴾
فَبِأَیِّ آلَاءِ رَبِّکُمَا تُکَذِّبَانِ ﴿۴۲﴾
پس کدامیک از نعمتهای پروردگارتان را انکار میکنید؟ ﴿۴۲﴾
هَٰذِهِ جَهَنَّمُ الَّتِی یُکَذِّبُ بِهَا الْمُجْرِمُونَ ﴿۴۳﴾
این همان دوزخی است که گنهکاران آن را دروغ میپنداشتند. ﴿۴۳﴾
یَطُوفُونَ بَیْنَهَا وَبَیْنَ حَمِیمٍ آنٍ ﴿۴۴﴾
آنان در میان آتش و آب جوشان رفت و آمد میکنند ﴿۴۴﴾
فَبِأَیِّ آلَاءِ رَبِّکُمَا تُکَذِّبَانِ ﴿۴۵﴾
پس کدامیک از نعمتهای پروردگارتان را انکار میکنید؟ ﴿۴۵﴾
وَ لِمَنْ خَافَ مَقَامَ رَبِّهِ جَنَّتَانِ ﴿۴۶﴾
و برای کسی که از مقام پروردگارش که احاطه و تسلّط او بر ظاهر و باطن هستی است]بترسد دو بهشت است ﴿۴۶﴾
فَبِأَیِّ آلَاءِ رَبِّکُمَا تُکَذِّبَانِ ﴿۴۷﴾
پس کدامیک از نعمتهای پروردگارتان را انکار میکنید؟ ﴿۴۷﴾
ذَوَاتَا أَفْنَانٍ ﴿۴۸﴾
دو بهشتی که دارای درختان و شاخسارهای باطراوت و انبوه است ﴿۴۸﴾
فَبِأَیِّ آلَاءِ رَبِّکُمَا تُکَذِّبَانِ ﴿۴۹﴾
پس کدامیک از نعمتهای پروردگارتان را انکار میکنید؟ ﴿۴۹﴾
فِیهِمَا عَیْنَانِ تَجْرِیَانِ ﴿۵۰﴾
در آن دو بهشت دو چشمهای است که همواره جاری است ﴿۵۰﴾
فَبِأَیِّ آلَاءِ رَبِّکُمَا تُکَذِّبَانِ ﴿۵۱﴾
پس کدامیک از نعمتهای پروردگارتان را انکار میکنید؟ ﴿۵۱﴾
فِیهِمَا مِنْ کُلِّ فَاکِهَةٍ زَوْجَانِ ﴿۵۲﴾
در آن دو بهشت از هر میوهای دو نوع فراهم است. ﴿۵۲﴾
فَبِأَیِّ آلَاءِ رَبِّکُمَا تُکَذِّبَانِ ﴿۵۳﴾
پس کدامیک از نعمتهای پروردگارتان را انکار میکنید؟ ﴿۵۳﴾
مُتَّکِئِینَ عَلَىٰ فُرُشٍ بَطَائِنُهَا مِنْ إِسْتَبْرَقٍ ۚ وَجَنَى الْجَنَّتَیْنِ دَانٍ ﴿۵۴﴾
بهشتیان بر بسترهایی که آستر آنها از حریر درشت بافت است تکیه میزنند و میوههای رسیده آن دو بهشت به آسانی در دسترس است ﴿۵۴﴾
فَبِأَیِّ آلَاءِ رَبِّکُمَا تُکَذِّبَانِ ﴿۵۵﴾
پس کدامیک از نعمتهای پروردگارتان را انکار میکنید؟ ﴿۵۵﴾
فِیهِنَّ قَاصِرَاتُ الطَّرْفِ لَمْ یَطْمِثْهُنَّ إِنْسٌ قَبْلَهُمْ وَلَا جَانٌّ ﴿۵۶﴾
در آن بهشتها زنانی هستند که فقط به همسرانشان عشق میورزند و پیش از آنان دست هیچ انس و جنی به آنان نرسیده است ﴿۵۶﴾
فَبِأَیِّ آلَاءِ رَبِّکُمَا تُکَذِّبَانِ ﴿۵۷﴾
پس کدامیک از نعمتهای پروردگارتان را انکار میکنید؟ ﴿۵۷﴾
کَأَنَّهُنَّ الْیَاقُوتُ وَ الْمَرْجَانُ ﴿۵۸﴾
گویی آن زنان بهشتی یاقوت و مرجان اند ﴿۵۸﴾
فَبِأَیِّ آلَاءِ رَبِّکُمَا تُکَذِّبَانِ ﴿۵۹﴾
پس کدامیک از نعمتهای پروردگارتان را انکار میکنید؟ ﴿۵۹﴾
هَلْ جَزَاءُ الْإِحْسَانِ إِلَّا الْإِحْسَانُ ﴿۶۰﴾
آیا پاداش نیکی جز نیکی است؟ ﴿۶۰﴾
فَبِأَیِّ آلَاءِ رَبِّکُمَا تُکَذِّبَانِ ﴿۶۱﴾
پس کدامیک از نعمتهای پروردگارتان را انکار میکنید؟ ﴿۶۱﴾
وَ مِنْ دُونِهِمَا جَنَّتَانِ ﴿۶۲﴾
و جز آن دو بهشت، دو بهشت دیگر هم هست ﴿۶۲﴾
فَبِأَیِّ آلَاءِ رَبِّکُمَا تُکَذِّبَانِ ﴿۶۳﴾
پس کدامیک از نعمتهای پروردگارتان را انکار میکنید؟ ﴿۶۳﴾
انتهای پیام/
منبع: باشگاه خبرنگاران
کلیدواژه: قرآن تفسیر قرآن
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.yjc.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «باشگاه خبرنگاران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۵۸۳۰۸۹۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
سلامتی و طولانی عمر در حکومت امام زمان(عج)
پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب به انتشار مطلبی پیرامون ریشه کنی فقر اقتصادی در زمان حکومت امام زمان علیه السلام پرداخته که تقدیم علاقهمندان میشود:
سلامتی یکی از نعمتهای است که قدر آن به درستی دانسته نمیشود و بشر تا زمانی که از آن برخوردار است، نسبت به آن بی توجه می باشد و شاکر این نعمت بزرگ نیست. همانطور که در روایت نبوی به این حقیقت اشاره شده است: « نِعْمَتَانِ مَکْفُورَتَانِ الْأَمْنُ وَ الْعَافِیَةُ[۱] دو نعمت است که قدر آن دانسته نمی شود امنیت و عافیت.»
یکی از گرفتاریهای بشر در عصر کنونی بیماریهایست که منشأ تعدادی از آنها دست ساز جریانهای ضد بشری و زیست محیطی و برخی بخاطر تغییر سبک زندگی انسانها است که به همراه دیگر عوامل باعث شیوع و حتی پدید آمدن بیماری های جدیدی در بین انسانها شده است.
در عصر حکومت امام زمان(عجل الله تعالی فرجه) به خاطر پیشرفت علم از یک طرف و نابودی جریانهای ضد بشری و تصحیح سبک زندگی انسانها در امور مادی و معنوی باعث افزایش طول عمر انسانها خواهد شد و امید به زندگی در آن عصر، به شدت افزایش می یابد. همانگونه که از امیرالمؤمنین(علیه السلام) نقل شده است: « فیَبْعَثُ المهْدِیُّ (علیه السلام) اِلی أُمَرَائِهِ بسائرِ الأمْصارِ بالعَدْلِ بینَ النَّاسِ و یذهب الرّبا و الزّنا، و شرب الخمر و الرّیاء، ...و تطول الأعمار[۲] پس مهدی (علیه السلام) فرماندهان خود را به سائر شهرها میفرستد و دستور رعایت عدل در بین مردم ... و ربا و زنا و شراب خواری و ریا از بین می رود ...و عمرها طولانی شود.»
در نتیجه عصر حکومت امام زمان(عجل الله تعالی فرجه)، عصر سلامتی و طول عمر انسان است تا در سایه این عمر طولانی خویش، به بندگی خدا پرداخته و بشر زندگی عاری از ناخوشیها را تجربه بنماید.
پی نوشت:
[۱]. ابن بابویه، محمد بن علی، الخصال، جامعه مدرسین - قم، چاپ: اول، ۱۳۶۲ش، ج۱ ؛ ص۳۴.
[۲]. مقدسی شافعی سلمی، یوسف بن یحیی، عقد الدرر فی أخبار المنتظر (عج)، مسجد مقدس جمکران، سوم، ۱۴۲۸ ه.ق، ص۲۱۱